1. Dar mądrości


Księga Mądrości powie przez natchnionego autora:
„Choćby nawet wśród ludzi był ktoś doskonały,
jeśli mu zbraknie mądrości danej przez Ciebie, Panie,
za nic będzie poczytany.
Z Tobą jest Mądrość, która zna Twe dzieła,
i była z Tobą, kiedy świat stwarzałeś.
Wie, co jest miłe dla Twoich oczu
i co słuszne według Twych przykazań.
Wyślij ją ze świętych niebios
i poślij z tronu Twej chwały,
Aby przy mnie będąc ze mną pracowała
i żebym mógł poznać, co jest miłe Tobie.
Ona wie bowiem i rozumie wszystko,
moim czynom będzie mądrze przewodziła
i ustrzeże mnie dzięki swej chwale.”(Mdr 9,6.9-11).
Dar ten jest uczestniczeniem w mądrości Jezusa, z darem poznania Ojca i Syna oraz widzeniem ludzi, rzeczy i ich relacji takimi, jakimi widzi je On. Jest to dar patrzenia na rzeczywistość oczami Boga, widzenia wszystkiego w perspektywie wieczności. Dar mądrości obdarza nas prostotą i miłością.

2. Dar rozumu.


„Rozumnie” znaczy „biorąc pod uwagę Boga”. Bóg dał nam rozum abyśmy mogli dążyć do prawdy. Najpierw trzeba poznać siebie i prawdę "o sobie" . Jest to najtrudniejsza droga "w głąb siebie". Nie lubimy tej drogi "stawania w prawdzie wobec samego siebie", bo ona może obnażyć nasze słabości. Później zapewne szukamy prawdy o świecie, w którym żyjemy i prawdy o innych, a na końcu szukamy samego Jezusa który powiedział o sobie : "Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Dar rozumu uzdalnia nas właśnie do poznania prawdy o sobie, świecie i Bogu.

3. Dar rady.


Jest to ten rodzaj mądrości , w której poznajemy tak dobrze siebie i własne życie, że jesteśmy w stanie w sprawach wiary i moralności doradzać innym. Dar rady czyni nas w pełni dyspozycyjnymi do wnikania w czyjeś życie aby drugiemu człowiekowi pomóc. Jest to dar cierpliwości w wysłuchaniu drugiego człowieka oraz rozeznania w tym co jest dobre dla niego. Dar rady wiąże się z darem wniknięcia w mękę i śmierć Chrystusa i czerpania z pasyjności wszelką odpowiedź na trudy ludzkiego życia.

4. Dar męstwa.


Dar męstwa uczy nas pokory. Przyjmując postawę pokory, uczymy się służebności i traktujemy ją jako największy dar w naśladowaniu Jezusa. Dar męstwa czyni nas dyspozycyjnymi do przyjmowania w miłości wszelkiego rodzaju upokorzeń, oczerniania, czy nieakceptacji. Dar ten potrafi tak nas umocnić w wierze, że jesteśmy wstanie oddać za Chrystusa nawet własne życie. Zabiera wszelkie lęki: przed życiem, prawdą o sobie i śmiercią. Powoduje, że ufność pokładana w Bogu przewyższa wszelką naszą słabość.

5. Dar wiedzy (umiejętności).


Święta Teresa z Lisieux mówiła: „Wiedza Miłości, och tak! (...) Tylko takiej wiedzy pragnę!”. Dar wiedzy daje nam głębokie poznanie różnych dziedzin wiedzy i łączenia ich z wiarą. Zdolność zdobywania z pasją wiedzy, ma nie tyle służyć tytułom naukowym ile chęcią służenia ludziom i obdarzania ich mądrością dla ich wzrostu intelektualnego i duchowego. Jest to również dar umiejętności w jej przekazywaniu tak, aby była możliwa do zrozumienia względem każdego człowieka.

6. Dar bojaźni Pańskiej.


Jest on taką miłością do Boga, która uświadamia każdemu człowiekowi jego kruchość. Stąd wyrabia w nas szacunek dla przykazań Bożych, norm moralnych zawartych w Piśmie świętym oraz przestróg mądrościowych dla zachowania własnej godności i szacunku dla innych. Dar ten uczy nas szacunku dla majestatu śmierci, przez właściwe do niej przygotowanie. Bojaźń Pańska jest początkiem mądrości i roztropności we właściwym podejmowaniu życiowych decyzji i wyborów.

7. Dar pobożności.


Jest to dar przeżywania Trójcy Przenajświętszej , Ojca, Syna i Ducha Świętego w miłości i bliskości duchowej. To przeżywanie dokonuje się przede wszystkim na modlitwie, w umiłowaniu Eucharystii oraz na Adoracji Najświętszego Sakramentu. Ten dar pobożności sprawia szczególne oddanie się sprawom Kościoła i wspieranie kapłanów w ich posłudze przez: posty, ofiarowanie cierpienia i trudności każdego dnia o nawrócenie grzeszników oraz za dusze w czyśćcu cierpiące. Dar pobożności sprawia, że nasze życie zamieniamy w piękny Karmel modlitw i ofiar dla ratowania dusz.

Charyzmaty
Nie powinny być celem samym w sobie naszego życia chrześcijańskiego, katolickiego, ale środkiem, który Bóg nam dał do ewangelizacji. Każdy chrześcijanin może otrzymać dar charyzmatyczny.
Powie św. Paweł:
„ Wszystkim zaś objawia się Duch dla [wspólnego] dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce.” (1 Kor 12,7-11).

a) Dar języków: jest najmniejszy z darów, ale nawet jeśli pragniemy większych, często otrzymujemy najpierw dar języków — który jest niejako pierwszym stopniem, czy też bramą do innych. Dlaczego? Między innymi dlatego, że uwalnia nas z postawy ciasnego racjonalizmu: że tylko to zaakceptuję, co jestem w stanie zawrzeć w zrozumiałym języku i opanować moim rozumem. Tymczasem Bóg chce, byśmy przyjęli więcej niż możemy zrozumieć.
b) Dar tłumaczenia języków - polega na przekazaniu wiadomości, jaką Duch Święty pragnie zakomunikować nam w językach.
c) Dar proroctwa: chodzi tu raczej o „ostrzejsze” widzenie wybranych aspektów rzeczywistości, w perspektywie duchowej niż o przepowiadanie jakiejś przyszłej sytuacji. Ale z drugiej strony jeśli pojawia się taka (zazwyczaj nagła) ostrość widzenia, może ona oznaczać zarówno sięgnięcie w głąb, jak i w przód. Jest to często nagle pojawiająca się świadomość jakichś słów lub obrazów, które są „większe ode mnie”, przynoszą jednocześnie radość, bo czuję, że pochodzą od dobrego Boga i niepokój, bo przerastają zrozumienie. Dar proroctwa musi być poddany rozeznaniu: po pierwsze dlatego, że istnieją fałszywe proroctwa, po drugie dlatego, że bardzo wiele proroctw odnosi się tylko do pewnych osób z grona słuchających, albo tylko do określonej sytuacji.
d) Dar poznania: chodzi tu o nadnaturalne widzenie rzeczy zakrytych, np. czyjejś choroby, Bożego uzdrawiania tejże, czyichś grzechów (1Kor 14,24-25). Jest to innego rodzaju dar niż proroctwo.
e) Dar uzdrawiania: poprzez modlitwę z nałożeniem rąk lub nawet zwykłą modlitwę wstawienniczą osoby z takim darem Bóg uzdrawia z chorób cielesnych i duchowych.
f) Dar czynienia cudów: dzięki któremu możemy być narzędziem Boga w silnej manifestacji mocy Boga, jak np. natychmiastowym uzdrowieniu.
g) Dar rozeznania: ten dar często wiąże się z posługą pewnej władzy udzielonej w Kościele, ale także z osobistym rozwojem duchowym i intelektualnym. Polega na umiejętności zrozumienia, czy dane dzieło, dane zachowanie pochodzi od Boga, od człowieka, czy od złego ducha i czy dany plan jest zgodny z wolą Bożą, czy też nie.
h) Dar miłości - ten dar jest bardzo ważny w modlitwie o uzdrowienie uczuć, pozwala osobie chorej doświadczyć miłości Boga.
i) Dar wiary - jest to dar specjalnego, natchnionego przez Ducha Świętego przekonania, że Bóg zainterweniuje z mocą w pewnych szczególnych sytuacjach. To przekonanie prowadzi następnie wierzącego do działania.
j) Dar odczytywania ze zrozumieniem słowa Bożego.

Opr. Ks. Roman Chyliński michalita