Szczegóły
Odsłony: 35

Dzień Skupienia Leśników połączony z wolontariatem na rzecz Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu

 

W dniach 27-28 września 2024 r. po raz kolejny członkowie stowarzyszenia „Przyjaźń” spotkali się w miejscowości Harmęże w gościnnych progach klasztoru Franciszkanów pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Naszym dniom skupienia przyświecało hasło: „Czego oczekuje od nas Świat.”

To spotkanie były wyjątkowe nie tylko ze względu na szczególne miejsce w jakim się odbyło. Tym razem w dniach skupienia połączonych z wolontariatem obok członków naszego stowarzyszenia udział wzięła również młodzież klas maturalnych liceum ogólnokształcącego w Końskich wraz z wychowawcami.

Pierwszego dnia tuż po zakwaterowaniu w klasztorze od godziny 10:00 przystąpiliśmy do prac porządkowych na terenie Muzeum Auschwitz-Birkenau. Prace te polegały głównie na uporządkowaniu zadrzewień okalających teren Muzeum poprzez usuniecie z nich czeremchy amerykańskiej oraz martwych i obumierających drzew.

Młodzież wykazała się godną podziwu pracowitością i zaangażowaniem. Po odpoczynku i posiłku licealiści oraz ich opiekunowie spotkali się z Zastępcą Dyrektora Muzeum Auschwitz-Birkenau Panem Rafałem Pióro.

Pan Dyrektor mimo natłoku obowiązków znalazł czas na prelekcję dla młodzieży i dwudniową wędrówkę po terenie obozu, która dla młodych ludzi była wyjątkowym, skłaniającym do zadumy i głębokich refleksji doświadczeniem.

Wieczorem, po kolacji spotkaliśmy się wszyscy przy wspólnym stole na godzinach skupienia. Poprowadził je tradycyjnie nasz duchowy opiekun ks. dr Lucjan Bielas. Po krótkim wprowadzeniu i zapoznaniu uczestników spotkania głos zabrał prezes stowarzyszenia „Przyjaźń” dr inż. Robert Głodowski. Przedstawił przybyłym gościom informacje na temat naszego stowarzyszenia oraz historię trwającej od 2016 roku współpracy z Muzeum Auschwitz-Birkenau.

Obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau był miejscem kaźni ludzi reprezentujących różne narodowości, wyznania, zawody. Stowarzyszenie stara się upamiętnić ofiary obozu, w tym pomordowanych tutaj leśników.

Spotkanie ludzi reprezentujących różne pokolenia, środowiska i grupy zawodowe stało się przestrzenią wymiany myśli, cennych doświadczeń i poglądów.

Prowadzący spotkanie ks. Lucjan zwrócił szczególną uwagę na obecność młodzieży. Przypomniał młodym ludziom na jak ważnym etapie swojego życia się znajdują. Przestrzegł ich przed niebezpieczeństwami i pokusami czyhającymi na nich w niezwykle trudnych czasach, w których przyszło im dorastać. Zwrócił też szczególną uwagę na to, że w ich sercach podczas wędrówki przez życie nie może zabraknąć Boga. Świat oczekuje od nas przede wszystkim świadectwa wiary w codziennym życiu.

Duszpasterz zachęcał młodych do wykorzystania tego szczególnego czasu - dni skupienia do zadawania pytań i czerpania z doświadczeń i wiedzy starszych uczestników spotkania. W rozmowach nie brakowało nawiązań do szczególnego miejsca w sąsiedztwie, którego się znaleźliśmy, czyli obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, ziemi uświeconej krwią ofiar totalitaryzmu hitlerowskiego.

Po długim i aktywnie spędzonym dniu udaliśmy się na spoczynek.

Drugi dzień skupienia rozpoczęliśmy o godzinie 7 rano Mszą Świętą w kaplicy klasztornej poprowadzoną przez ks. dr Lucjana Bielasa. Podczas homilii nawiązał on do przypadającej 28 września rocznicy śmierci męczennika i Świętego Kościoła Katolickiego Św. Wacława patrona Czech. Ukazując jego ufność w Bogu jako przykład do naśladowania.

Po wspólnym śniadaniu wyruszyliśmy na teren Muzeum Auschwitz-Birkenau gdzie w ramach wolontariatu posadziliśmy kilkadziesiąt sztuk sadzonek dębu, lipy i klona zwyczajnego. Wszystkie wykonywane przez nas prace były nadzorowane przez pracowników Muzeum oraz archeologa.

Dni skupienia zakończył obiad, po którym pożegnaliśmy się i wyruszyliśmy w drogę powrotną do domów.

Opracował: Paweł Ziobroń

 

Szczegóły
Odsłony: 1504

 

 

I stało się …  I Rekolekcje Adwentowe dla Leśników w Pustelni Złotego lasu w Rytwianach

 

Długo oczekiwane przeze mnie pierwsze spotkanie rekolekcyjne Leśników w Pustelni Złotego Lasu w Rytwianach odbyło się w dniach 4-6 grudnia 2015 r. Mojemu oczekiwaniu towarzyszyła niepewność, gdyż aby to spotkanie zorganizować napotykałem na duże trudności z dotarciem informacyjnym do Braci Leśnej. W związku z tym powstały wątpliwości: czy będą uczestnicy, a jeśli będzie ich zbyt mało np. poniżej pięciu osób to co robić, odwoływać, czy też spotkanie niech się odbędzie. I przyjechało dwanaście osób. W piątek w wieczornej Mszy św. uczestniczyły jeszcze 4 osoby z miejscowego Nadleśnictwa Staszów, a na niedzielną Mszę Św. przyjechały inne 4 osoby. Stała grupa uczestników była niewielka bo 12-osobowa. Moje wątpliwości w ostatnim dniu zostały rozwiane, gdyż widziałem u wszystkich zadowolenie, a Ania, Zbyszek, Jacek i ks. Lucjan wprost mi to powiedziały.

 

I dlatego, dzięki Zbyszkowi powstała ta strona internetowa, któremu Bardzo Dziękuję!

 

Rekolekcje Adwentowe w grudniu 2015 r. nt. „Las jako Świątynia Boga” poprowadził ks. dr Lucjan Bielas, duszpasterz akademicki UPJPII. Słowo Boże do uczestników wygłosił również ks. Franciszek Berak, który z nami przebywał dwa dni. Uczestnikami Rekolekcji byli Leśnicy m.in. z Brzeska, Marcul, Mielca, Nysy, Krakowa, Rabki, Skarżyska, Staszowa i Suchedniowa.

Celem rekolekcji była wewnętrzna przemiana i postawienie trzech ważnych kwestii:

- Leśnik jako swoistego rodzaju kapłan leśnej świątyni.

- Jego relacja do Stwórcy.

- Jego relacja do  rodziny własnej i leśnej.

W niedzielę wszyscy, razem z parafianami uczestniczyli we Mszy Św.

W Pustelni i w otaczającym ją lesie był również czas na medytacje i kontemplacje. Uczestników spotkania gościł Dyrektor Pustelni Złotego Lasu, ks. Wiesław Kowalewski.

 ∗∗∗

Czas szybko biegnie, i już odbyło się IV spotkanie rekolekcyjne.

W dniach 8-10 grudnia br. w naszej Pustelni Złotego Lasu w Rytwianach przeżywaliśmy piękny czas rekolekcji adwentowych dla leśników. Przy relikwiach św. Jana Gwalberta i przed Jego wizerunkiem modliliśmy się o łaskę jedności w małżeństwach, łaskę przebaczenia bliźnim i dar pokory, dzięki któremu będziemy potrafili prosić o wybaczenie naszych własnych przewin.

W tym ważnym czasie oczekiwania na cud Betlejem i nadejście Dobra, do Rytwian przyjechali leśnicy z całej Polski. Chcieliśmy jak najlepiej duchowo przygotować się do Świąt Bożego Narodzenia i ich przeżywania w naszych rodzinach i społecznościach.

Przyjechało nas 42 osoby! Byliśmy wśród Przyjaciół: z Gdańska, Torunia, Włodawy, Birczy, Krakowa, Nysy. Na dni skupienia przywiódł nas ważny temat rozważań – „Rodzina”. Temat szczególnie trudny w obecnym czasie fałszywie rozumianej, niczym nieograniczonej wolności, niezależności, wybujałego i dominującego „ego” - czasach agresywnej walki z chrześcijaństwem.

Rekolekcje prowadzili znakomici duchowni - ksiądz dr Lucjan Bielas ojciec duchowny Ogólnopolskiego Seminarium Duchownego dla starszych kandydatów do kapłaństwa w Krakowie oraz ks. dr Roman Chyliński, charyzmatyczny kapłan, egzorcysta ze Zgromadzenia Św. Michała Archanioła.

Wielkim darem tych zatopionych w ciszy i głębokiej refleksji dni Rekolekcji Adwentowych były indywidualne błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem, Modlitwa Przebaczenia, możliwość szczerej rozmowy indywidualnej z doświadczonymi duchownymi oraz Sakrament Pokuty.

W ciszy Rytwiańskiej kaplicy przeżyliśmy szczere spotkanie w Sakramencie Pojednania i Pokuty. Wielu z nas otworzyło na nowo swoje dusze i serca, wypowiedziało grzechy, które zatruwały nasze codzienne życie i z wiarą oraz nowymi siłami wróciło do swoich środowisk – rodzinnych, pracowniczych, społecznych.

Poznając potęgę Krzyża Chrystusowego doświadczyliśmy miłości Boga i potrafimy zrozumieć, czym jest przebaczenie, a dzięki przebaczeniu możemy czuć się naprawdę wolnymi ludźmi.

Uczestnicy rekolekcji wynieśli również potężny bagaż wiedzy socjologicznej i psychologicznej m.in. o zasadach budowania jedności w małżeństwie i zasadach życia we wspólnocie.

Nasze rozważania oraz nauki i konferencje księży Romana i Lucjana uświadomiły nam wiele zasadniczych prawd i zmusiły do refleksji -  „ujrzyj co masz i ile możesz stracić nierozumny człowieku, jeżeli nie zastanowisz się nad czasem w którym żyjesz”.

 Boże, uchroń nas od nienawiści!

tekst: Zdzisława Kot - Malinowska

 

KOLEJNE SPOTKANIE w RYTWIANACH

 

Rekolekcje Wielkopostne Leśników w Pustelni Złotego Lasu

W dniach 16-18 marca br. w Pustelni Złotego Lasu w Rytwianach przeżywaliśmy kolejne Dni Skupienia Leśników, połączone z Rekolekcjami Wielkopostnymi Leśników. Na spotkanie ciszy i głębokiej refleksji przyjechało ponad 40 leśników z całej Polski. Tematem rozważań była „Tajemnica cierpienia”.

Naszymi duchowymi przewodnikami, w rozważaniu tego jakże trudnego do pojęcia przez człowieka elementu naszego ludzkiego życia, byli ks. dr Lucjan Bielas, ojciec duchowny Ogólnopolskiego Seminarium Duchownego dla starszych kandydatów do kapłaństwa i ks. dr Jan Wilk. Dyskretną obecnością, modlitwą i duchowym wsparciem służyła nam Siostra Alicja Rutkowska, która znalazła czas dla każdego, kto chciał porozmawiać o trudnych sprawach.

W trakcie rekolekcji zostały odprawione trzy Msze Święte – w piątek w intencji zmarłych, żyjących leśników i rządzących lasami, w sobotę w intencjach Leśnej Róży Różańcowej oraz niedzielna z nauką. Każdy dzień rekolekcji przebiegał zgodnie z ustalonym programem, pozwalającym na modlitwę, skupienie, rozważania, a także rozmowy z duchownymi. Dzień rozpoczynaliśmy modlitwami porannymi w kaplicy, przed relikwiami patrona leśników św. Jana Gwalberta, w południe zbieraliśmy się na modlitwie na Anioł Pański, popołudniem odmawialiśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Pomiędzy czasem na modlitwy ks. Lucjan i ks. Jan głosili konferencje. Był także czas na rachunek sumienia, Sakrament Pokuty i rozmowy indywidualne.

Naszą rekolekcyjną refleksję rozpoczęliśmy piątkową Drogą Krzyżową, rozważając mękę i cierpienie Pana Jezusa. To był czas wielkiego przeżycia, bowiem każdy z nas przywiózł ze sobą cierpienie własne, bliskich osób, albo powierzone przez bliźnich - cierpienie które chciał przemyśleć, oswoić, powierzyć jakiejś sprawie, omodlić.

Cierpienie, to fizyczne i to duchowe - chorobę, śmierć bliskiej osoby, odejście, porażający strach, opuszczenie, samotność, kłamstwo, zdradę, pogardę - każdy z nas przeżywał patrząc w oczy swojego Mistrza - umęczonego, wzgardzonego, oplutego, ośmieszonego Chrystusa.

Podczas przeżywania kolejnych stacji Drogi Krzyżowej, a także konferencji głoszonych przez duchownych, po raz kolejny szukaliśmy odpowiedzi na pytanie o sens ludzkiego cierpienia, którego nie unikniemy i które jest wpisane w naszą drogę ludzkiego życia, tu na Ziemi.

Podczas jednej z konferencji z ks. Lucjanem o cierpieniu prowadzili dyskusję także uczestnicy rekolekcji. Kilka myśli ks. Lucjana i niektóre wypowiedzi rozmówców warto zapamiętać.

  • Cierpienie będzie z człowiekiem zawsze, czy tego chce, czy nie chce. Nie można przed nim uciec, ani się schować. W obliczu cierpienia jesteśmy bezradni. Tak bardzo się go boimy, błagamy Boga, by je od nas odsunął, a kiedy nadejdzie pytamy „Dlaczego to spotkało właśnie nas?”. Cierpienie często przeżywamy w samotności, bo nikt nie rozumie naszego bólu, obok nas są nasi bliscy, a jednak jesteśmy sami. Tylko w odniesieniu do Krzyża Chrystusowego cierpienie człowieka ma głęboki sens i może służyć dobru.
  • Jeżeli człowiek sam siebie stawia w miejsce Boga, nie chce uznać żadnej władzy nad sobą, ani Boskiej ani ludzkiej, wówczas nigdy nie odnajdzie sensu cierpienia. Cierpienie bez wiary w Boga i wiary w krzyż człowieka Chrystusa nie ma żadnego sensu, jest złem!
  • Dla człowieka wierzącego cierpienie nierozerwalnie połączone jest z Bogiem.
  • Gdy czujemy, że krzyż dotkliwe nas przygniata i pragniemy ulgi, musimy jej szukać u Jezusa Chrystusa - Zbawiciela i jego Matki Bolejącej – Pocieszycielki Strapionych. Innej drogi nie ma!
  • Człowiek bez wiary upada na duchu. Jego cierpienie jest tylko bólem.
  • Wielki Post może być czasem wielkiej przemiany, zrozumienia jak poradzić sobie z najtrudniejszymi życiowymi doświadczeniami.
  • Dzięki rekolekcjom możemy nauczyć się szukać Boga i znajdować Go w tym co przeżywamy na co dzień- w naszych trudach i boleściach.
  • Rozważanie Drogi Krzyżowej i pogłębiona refleksja pomagają człowiekowi zrozumieć czym jest grzech: nienawiść, niewiara, obrażona pycha, zelżenie, poniżenie oraz to, że grzech jest przyczyną naszych cierpień.
  • Życie człowieka jest połączone z Bogiem - Stwórcą. Wszystko co nas spotyka winniśmy rozważać w odniesieniu do Niego i Jego zbawczego planu.
  • W obliczu cierpienia jesteśmy zobowiązani do dawania świadectwa, że każde cierpienie ma sens zbawczy i prowadzi do pełni życia.
  • W naszym życiu konieczna jest modlitwa o zrozumienie wartości cierpienia, siłę woli do przyjmowania krzyża, który Pan zechce na nas zesłać.
  • Umiejętność przyjmowania cierpienia jest ważnym elementem chrześcijańskiej duchowości. Nasz Mistrz pod koniec swojego życia straszliwie cierpiał i jako człowiek umarł w męczarniach.
  • Winniśmy nauczyć się modlić „Panie Jezu, proszę Cię o łaskę znoszenia cierpienia z miłości do Ciebie…”. „W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, w krzyżu nauka”.

 

Jeśli nasz życie jest szczęśliwe i dobre, cieszmy się nim i ofiarujmy to dobro bliźnim. Nie marnujmy ani chwili. Nie musimy szukać cierpienia na siłę. Będąc szczęśliwymi ludźmi, nie jesteśmy gorszymi chrześcijanami niż ci, którzy cierpią. Ale gdy cierpienie przychodzi i nie sposób go uniknąć, nie możemy od niego uciekać. Trzeba je przyjąć patrząc w oczy swojego Mistrza.

 

Zdzisława Kot-Malinowska